It's all good! Zo na een lange tijd niks van ons te laten horen vonden we het weer eens tijd om jullie trouwe lezers weer eens wat te laten weten. Het laatste wat jullie van ons vernomen hadden was dat we op zoek naar werk zouden gaan in Cairns. De eerste dag dat we in Cairns arriveerden zijn we gelijk het internet opgedoken op zoek na werk in Cairns. We hebben hotels, campings, supermarkten en winkels afgebeld en langs geweest maar ze hadden allemaal hetzelfde nieuws : het hoogseizoen is voorbij dus we zoeken geen mensen meer. Na 4/5 dagen non stop te hebben gezocht naar werk begon de moed ons in de schoenen te zakken. Lisa en ik kwamen op het idee om onze activiteiten in Cairns te gaan doen en na Cairns richting Mission beach te gaan en daar maar iets van werk zoeken. Op het moment dat we het daarover hadden kregen we een smsje van onze reddende engel Angelina. Een paar dagen na het smsje kwam Tony aan in Cairns, hij moest daar wat dingen regelen op hun boerderij en hij zou ons rondleiden en voorstellen aan allerlei fruitboeren in die regio. De regio heet the Tablelands en we zagen alleen maar fruitbomen langs de wegen dus boerderijen genoeg. Tony stelde ons voor aan Alfonso en vroeg of hij wat werk voor ons had. Alfonso zocht wel mensen en we konden 3 dagen later beginnen. Alfonso had maar 1 week werk voor ons dus voor de overige 4 weken moesten we nog iets hebben. Tony bracht ons naar hun boerderij die ze hebben en ze doen de boederij samen met Mark en Helen(hun wonen op de boerderij). Mark vertelde ons dat we de overige weken wel bij hun konden werken, dus daar waren we heel blij om. Tijdens ons verblijf in Cairns verbleven we in het hostel genaamd Tropic days. Dit was een heel chill hostel, relaxte sfeer de mensen waren aardig en ze hadden een lekker zwembad met hangmatten. We hebben veel tijd doorgebracht in de hangmatten opzoek naar werk met de ipad op schoot. Op de maandagavond hadden ze een Aussie bbq en dat was heel leuk en lekker. Tijdens de bbq kregen we de kans om krokodil, baramundi, kangaroo en emu te eten. Deze kans lieten we niet onbenut en het was heerlijk, zelfs zo lekker dat ik nog maar een ronde genomen had. Na de bbq ging de eigenaar van het hostel didgeridoo spelen en het ons leren. Het is niet zo makkelijk als het eruit ziet en het is niet alleen maar blazen op een houten pijp. We hebben heel erg genoten van dit hostel en de bbq. In Cairns hebben lisa en ik onze activiteiten gedaan die we wilden doen. De eerste was een dagtour naar cape tribulation dit is een heel mooi plekje met regenwoud en mooie stranden en het is een van de eerste regenwouden ter wereld. Ook is het de enige plaats ter wereld waar 2 gebieden in de wereld erfgoedlijst elkaar ontmoeten, namelijk the great barrier reef en Cape tribulation rainforest.  In het regenwoud zagen we gigantische spinnen met een nog gigantischer web. Bij onze dagtour zat ook een rondvaart op een boot door de daintree river. In de Daintree river zitten wilde krokodillen en daar gingen we naar opzoek. Onze schipper was een maffe Australian guy maar hij had al een hoop ervaring op de daintree river. Op een gegeven moment zag de schipper een krokodil en ging er meteen op af met de boot. We konden heel dichtbij komen en hebben er mooie plaatjes van kunnen schieten. De krokodil lag heerlijk verscholen in het water te zonnen. Ik denk dat de krokodil wel 4 meter lang was, een aardige joekel dus. Op de terugweg hadden we ook nog een stop bij de mossman gorge.  Het was een zeer geslaagde dag en op lisa haar to do list stond een krokodil in het wild zien, die kon dus afgevinkt worden. Een aantal dagen na Cape tribulation gingen lisa en ik snorkelen en duiken in het great barrier reef. Naar het great barrier reef heb ik heel erg uitgekeken dit moest een van de hoogtepunten worden van onze reis. Het great barrier reef is het grootste koraalrif in de wereld. Er leven allerlei tropische waterdieren. Als je de film finding nemo kent dan weet je dat het leven van Nemo zich in het great barrier reef afspeelt. We werden opgehaald bij ons hostel en gebracht naar de boot. Tijdens de bootreis kregen we instructies over onze introductieduik en het snorkelen. Bij het reef aangekomen werden we meteen in onze wetsuits gehesen en kregen we duikflessen om. Ik had wel eens op het Cios de basis gehad van persluchtduiken in het zwembad, dus ik wist al een beetje hoe het was om te kunnen ademen onderwater. Voor Lisa was het de eerste keer duiken en dat vond ze wel spannend. Het duiken was heel leuk en we konden het koraal van dichtbij bekijken en aanraken. Na de introductieduik kregen we alle tijd om te gaan snorkelen. We wilden dolgraag een zeeschildpad zien zwemmen. Tijdens het snorkelen hebben we de mooiste vissen gezien die we ooit gezien hadden. Allerlei kleuren en soorten vissen van geel tot blauw en van paars tot groen. In de middag kregen we een bbqlunch met lekkere broodjes hamburgers, worstjes en watermeloen. Na de lunchpauze gingen we weer snorkelen. We waren nog geen 5 minuten in het water of we zagen een zeeschildpad. Lisa en ik er natuurlijk gelijk achteraan zwemmen. De schildpad had geen haast en zwom heel traag, dat gaf ons de gelegenheid om er rustig fotos van te maken en hem zelfs aan te raken! Ook hebben we natuurlijk Nemo gezien wat een mooi klein schattig visje is dat toch;) Conclusie van ons great barrier reef avontuur is dat we nog nooit zo'n mooie onderwaterwereld hadden gezien, en dat het zeker een hoogtepunt van de reis is. Na een weekje Cairns werd het dan tijd om eens wat centen te verdienen. Lisa en ik gingen met onze gehuurde auto richting de boerderij van Angelina, Tony, Helen en Mark. Op de boerderij aangekomen zochten we onze kamer uit en we gingen ons installeren. We sliepen in barakken met nog andere mensen die op de boerderij werkten. We woonden met een Nieuw-zeelander, een malaysische vrouw, een Australische man en 2 Aziatische meisjes. De eerste dag hadden we nog vrij om een beetje te settelen en de boerderij te verkennen. Op maandag begonnen we dan bij de Boerderij van Alfonso dat is 20 minuten van onze boerderij. De wekker ging om 5:15 want we moesten er om 6:15 al zijn. Om 6:30 gingen we beginnen met Mango's plukken. Mango's plukken is heel hard werken. Je pakt in elke hand een mango en je breekt de mango los van zijn steeltje, vervolgens houdt je de mango op zijn kop en die gooi je dan in een kar die steeds meerijdt. De kar sproeit de mango's met water onder en de mango's gaan via de lopende band in een kist. De reden waarom je mango's op zijn kop houdt en dat ze besproeit met water worden is, dat ze tijdens het plukken komt er een sap vrij en als je die sap op je huid krijgt brandt dat in je huid en dat wordt een wond. Als het sap op de mango zelf komt dan krijgt de mango rotten plekken en verkopen ze niet natuurlijk. Zo dat was het informatieve deel over deze fruitpluk ervaring. Om 11 uur gingen we terug de schuur in en gingen we de mango's die we sochtends geplukt hadden inpakken. De werkdag eindigde om 17:30. Toen was het eten en naar bed. We sliepen iedere dag al rond half acht zo moe waren we!  We hebben 6 dagen lang gewerkt bij Alfonso elke dag 10 uur.  De 2de week gingen we werken op onze boerderij daar stonden avocado's op ons te wachten of kan ik beter zeggen hangen avocado's op ons te wachten. Lisa en ik werden ingedeeld bij de plukploeg, dat houdt in dat je sochtends om 7:00 begint tussen de bomen heerlijk in de buitenlucht en dat we om 17:00 weer klaar met werken waren. Avocado's plukken is vergeleken met mango's heel rustig en traag werk. Lisa en ik waren een tweetal. Ieder tweetal krijgt een emmer een schaar een lange stok met daaraan een schaar. Ik klom een boom in en zocht een goede tak op waar ik op kon zitten. Als ik zat kon ik met die lange stok op zoek naar avocado's en als ik er een te pakken had moest ik die afknippen met de lange knipstok bij het steeltje. Als die was afgeknipt dan had ik de avo beet en die begeleidde ik richting lisa, lisa knipt het overige steeltje af en doet de avo in de emmer en dan op zoek naar een nieuwe avo. Het is dus heel langzaam werk vooral omdat de bomen zo hoog waren en het is echt maar 1 voor 1 terwijl bij de mango's de bomen heel laag zijn en je als een robot plukt. We hebben ongeveer 3 weken avo's geplukt wat heel gezellig was. We hadden een leuke plukploeg met een Amerikaan een Ier, een Australier(die was geniaal) 2 aboriginals en een Serviër. Lisa en ik hebben tijdens het plukken een beetje aussie slange geleerd (typische australische woorden) en wij hebben hun wat Nederlands geleerd, ze wilden eigenlijk alleen maar vieze woorden leren maarja die weet ik helaas ook niet;) Op de boerderij hadden we echt een back to basic levendje geen bereik geen internet af en toe stroom uitval, geen echte supermarkten in een straal van 40 kilometer. De boerderij is op een hele mooie locatie tussen de bergen. Met een prachtig uitzicht op de bergen schitterende zonsopgangen hele mooie heldere sterrenhemel. Het was ook wel avontuurlijk want op de boerderij en tussen de bomen en op het land leven natuurlijk allerlei dieren. We hebben heel veel kikkers gezien van grote felle groene tot kleine zwarte. Maar kikkers waren niet zo heel erg het ging ons meer om de slangen. We hebben 4a5 slangen gezien in het wild. Een aantal nighttigers een carpetsnake en nog 1 waar ik de naam niet van weet maar dat was wel de gevaarlijkste van allemaal want die was dodelijk voor mensen. De dodelijke slang viel een bewoner van onze barracken aan maar hij had hem op tijd gezien. Het was een australische man en hij had al vaker ervaringen en aanvaringen met slangen dus hij was niet echt onder de indruk. Ten slotte heeft hij de slang doodgemaakt want ze zeggen hier altijd de enige goeie slang is een dode slang. Nadat de slang dood was durfde lisa en ik hem wel op te pakken en gingen we uitgebreid op de foto als echte helden (op sokken).  Tijdens onze mango werkweek bij Alfonso hebben we ook leuke collega's leren kennen. Ze hadden ons uitgenodigd om een keer te komen eten. Op een vrijdag hadden we een keer vrij dus gingen we eten bij de collega Maria heette de vrouw. Ze had 2 dochters 1 zoon en een man die ook Nederlandse familie had. Maria haar zoontje zit op voetbal in het dorpje dimbulah bij de dimbulah barras. Lisa had Maria verteld dat ik gek van voetbal was dus Maria nodigde me uit om te komen kijken naar de training van haar zoon. Op het voetbalveld aangekomen zag ik al een aantal kinderen voetballen. Bij elk team  hebben ze geen coach of trainer, elke week doet een ouder de training van een uur. Die avond heb ik de training verzorgd voor de kinderen van 12/13/14 jaar omdat de ouder die het eigenlijk moest geven geen verstand heeft van voetbal maar alleen van rugby. Maria had gevraagd of ik het team van haar zoon wilden trainen en dat leek me wel heel leuk. Ik heb training gegeven aan 14 kinderen in het engels wat wel lastig is. Maar het is zo mooi om te zien hoe internationaal voetbal is. Je hoeft alleen maar met je voeten te spreken en iedereen over de hele wereld weet wat je bedoeld, het nadoen is het tweede. Alle ouders waren zo enthousiast en de kinderen ook dat ze vroegen of ik elke week kon komen zolang ik hier in deze regio werkten en of ik ook op een zaterdag kwam coachen. Ik vond het een hele leuke ervaring en heerlijk om weer met de bal bezig te zijn dus ik was van plan om het de komende 2 weken te gaan doen. Helaas was de laatste week het regenseizoen alsnog gestart en de trainingen werden afgelast vanwege de vele neerslag. Maar ik heb toch 1 keer training mogen geven aan de dimbulah barras en dat was wel heel tof! De laatste week waren de avocado's geplukt en de meeste werkende backpackers gingen weer op pad. Lisa en ik mochten de barakken waar we een tijdje gewoond hebben verven. We hebben dus een klein weekje geverfd en het zag er weer als nieuw uit al zeg ik het zelf.  De 5 weken werken gingen heel snel voorbij voor ons gevoel. Het was een prachtige ervaring om nooit te vergeten. Het werk was leuk en variërend. Het is goed geld wat we verdiend hebben dus we kunnen weer verder met reizen. We hebben werk gedaan dat je normaal nooit doet op een locatie waar we waarschijnlijk nooit meer terug komen met fantastische mensen. We hebben het heel erg naar ons zin gehad dankzij de collega's , alfonso en zijn vrouw, Mark, helen en kleine jack en natuurlijk Tony en Angelina die ons hierheen hadden gebracht. CHEERS We proberen zo snel mogelijk weer wat foto's op de site te zetten. Lisa en ik zitten momenteel in Airlie beach bezig aan onze reis langs de oostkust.  Lisa schrijft het volgende verhaal over de Oostkust als we weer terug in Sydney zijn. Nog maar 6 weken en 1 dag in onze droom. maar we kijken ook wel uit om weer heerlijk thuis te komen naar onze lieve families en vrienden en nieuwe uitdagingen die op ons wachten. Dus kom maar op! Oscar